EVLİLİK HİKAYELERİ VOL 4

Efendim tarih 7 Şubat 2006,(doğum günümden bir gün sonrası) 20 yaşında olan ben hem üniversitede okuyorum hem de okulum ikinci öğretim olunca gündüzleri de çocuk mobilyası satan bir mağazada satış elemanı olarak çalışmaktayım.

Günlerden Salı ben yine sabah erken kalkıp mağazaya geldim ve işimi yapıyorum, müşteriler gelip gitmekte dışarıda yine bugün ki hava var kar yağıyor. Bende önümüz cadde kapı girişinin arka tarafından ayakta dışarıyı seyretmekteyim.

Mağaza beş katılı apartmanın giriş katında bulunmakta hatta Atv televizyon kanalının yan binası (istanbulu bilenler için) bina komple iş yeri.Dışarıyı izlerken binaya birsürü insan girip çıkmakta .

Kapının önünde duran birini gördüm kapıyı açmaya çalışıyor ben hemen geri çekilip ‘’hoş geldiniz buyrun’’dedim (müşteri veli nimet sonuçta demi) karşımda duran adam öylece bana bakıyor ben tekrarladım buyurun dedim. ne dedi biliyomusunuz ‘’tornavidanız var mı’’ bu ne şimdi ya hahaha..

Mobilya mağazası olunca takım çantamız hep mevcut durur biryerde.Bende sorgu sual sormadan getirdim çantayı ‘’hangisini isterseniz alın’’ dedim.Üst katta iş yaptıklarını ve ihtiyaçları olduğunu hemen getireceğini söyleyip gitti.

Aradan fazla zaman geçmeden tornavidamız geldi çok şükür teşekkür etti falan derken mobilya bakmak istediğini söyledi yeğeni için.(tabii yalan maksat beni oyalamak mış sonradan öğrendim) ben satış yapcam heyecanı ile tüm mobilyaları gösteriyorum anlatıyorum fiyat çıkarıyorum vs……bir kartınızı alayım sonra tekrar uğrarım diyip gitti.ama ben ne laflar saydım arkasından anlatamam bişey almadı ya …..

Aradan 2 gün geçmedi telefon çaldı açtım o arıyo ben ha tamam mobilya almaya gelecek galiba derken meğer adam beni almaya gelecekmiş haberim yok.Telefonda görüşmek istediğini söylemez mi? Ben ne diyeceğimi şaşırdım.

(Biz ki çoğumuz öyledir sanırım aile baskısı vardı.Annem her seferinde aman sakın kimseyle görüşme erkek milleti sen bilmezsin baban böyle şeyleri kabul etmez.biraz daha aklın ersin öyle olsun arkadaşın diye diye bizleri iyiden iyiye korkutmayı başardılar.)

Eşim ilk erkek arkadaşım,ilk sevgilim,eşim,bitanem,ailem,kardeşim,nefes almam sebep olan varlığım….. 

hani derler ya alnına yazılmış, kaderin ise ağzın dilin bağların işete tam benim de öyle oldu..

Tanımadığım ve bir kere gördüğüm adama tamam dedim görüşelim..Veee biz tam bir hafta sonra 14 ŞUBAT 2006 Salı günü buluşmaya karar verdik.Gördüm tanıdım,hemen anneme bahsettim,ama gel gör evleneceğim insan olarak hiç ama hiç  görmedim.Ciddi olduğunu hiç düşünmemiştim.Tabi o da ailesine durumu anlatmış ve biz bir ay boyunca konuştuk görüştük bir ay sonunda lokantada oturmuş yemek yiyoruz.Durduk yere bana demez mi ‘’canım beyaz eşyaları hangi marka istiyosun’’ dur be adam bismillah dün bir bugün iki ne oluyo demi yani.yemek bogazımda kaldı işte o anda anladım ki bu adam çok ciddi….

Gel gelelim zaman ailesi tanışmaya geldi biz gittik derken 2010 yılına kadar geldik söz nişan yapılacak artık (niye bu kadar beklendi derseniz efendim benim ve eşimin okulu vardı bitmesi beklendi hoş kayınvalidem bu sürede çıldırdı ama ne yapım meslek olmadan asla diyip 5 sene beklettim ohhhhhh iyi yapmışımmm valla yaradı) bir gün yolda gidiyoruz ben dedimki ‘canım söz nişan olacak ve sen bana daha evlilik teklifi yapmadın bu nasıl iş anlamadım dedim’’ ne yaptı……

Caddenin ortasına geçip diz çöktü ve ‘’BENİMLE EVLENİRMİSİN (sakın hayır deme buradan kalkmam)’’ dedi.

Hey ALLAHIM rezil olduğuma mı yanayım, arkada biriken trafiğe çalan kornalara mı yanayım, mutlu mu olayım bilemedi.’’evet evet hadi kalk ne olur Allah aşkına’’ diye yalvarmaya başladım artık. Yoldan geçen insanlar alkışlamaya başladı kornalar çalıyor ben rezil oldum hala o caddeden geçemiyorum…..tanırlar diye..

Herşey bu kadar güzel gitmiyo tabiî ki zorlukları bizde yaşadık bazen ailelerin anlaşmazlığı bizi ayrılmaların eşine kadar getirmişti.yok düğün orda olacak,yok kına burada olcak,yok ben koltuk alıcam……vs bir sürü saçma sapan seyler işte Anne baba ne yapcan..

25.04.2010 nişan yapıldı.

Babam pek kabullenmemiş olsa da daha yeni yeni alışmaya çalışıyo (kız evladı öyle kolay verilmiyo işte) İstemeye geldiklerinde babam beni banyoya kapatıp aynen şöyle dedi ‘’içerde adamlar var niye geldiklerini biliyosun şimdi söyle sen bu çoçuğu istiyomusun (Allahım dövecek gibi sordu) evet istiyorum (kısık ses), istiyomusun..? evet( artık ağlamaya başladım) peki ailesini istiyomusun? anlamadım baba (sen sadece bu çocukla evlenmiyorsun aynı zamanda ailesi ile de evleniyorsun 7 den 70’e aileyi istiyomusun? Ben biraz duraksadım Evet dedim.Allah hayırlı etsin yolun açık olsun fıstığım.umarım biz mahçup oluruz demez mi? Hayda bu ne demek şimdi ben başladım ağla ağla durduramıyorum kendimi.

bu arada biz söz nişanı aynı gün yaptık evde isteme olduktan sonra nişan için mekana gidildi.bol bol eğlendik.

Mutlu son 22.05.2011 Pazar Rabbime binlerce kez şükürler olsun ki beni ona onuda bana nasip etmiş.

Kocamı çok ama çok seviyorum (bazen sevmiyorum ,dediğimi yapmazsa ama hep yapar canım benim)

Rabbim isteyen dileyen herkese bu mutluluğu yaşatsın….

Okuyan herkesin yüreğine sağlık….

Duygu ile...